Posts

Image
অহংকাৰত ওফন্দি থকা নাৰী গৰাকীব : সেওঁতাৰ ৰঙা সেন্দুৰৰ ফোঁট পিন্ধিলেও তাই বাস কৰে এখন নিজৰ পৃথিৱীত অকলশৰে ৷৷ শেতেলীত থাকিলেও নিজৰ পুৰুষ নিসিদ্ধ ভাৱনাৰে স'তে কথা পাতে তাই অবৈধ বাসনা কিছুমান বুকুত কঢ়িয়াই তাই ভাও দিয়ে সুখী হোৱাৰ ৷ ডাঙৰ কৈ আঁকে কঁপালৰ ফোঁট যাৰ আঁৰত লুকাই থাকে অপ্ৰাপ্তিৰ হুমুনিয়াহ ৷ হাঁহি হাঁহি দেখুৱাব খোজে মই সুখী পৃথক মোৰ জীৱন দৰ্শন মই সৃষ্টিশীলা লিখি যাওঁ প্ৰেম কবিতা বিয়োগান্তক নাট আৰু নিসিদ্ধ উপন্যাসিকা অহংকাৰৰ বেলুন এটা লৈ ওমলি থাকে তাই ৷ যি বেলুনত বতাহৰ সলনি সোমাই থাকে নিৰাশাৰ হুমুনিয়াহ ৷ তাই নাজানে প্ৰজন্ম সৃষ্টি কৰিব পৰাৰ বাবেই নাৰী সৃষ্টিশীলা তাই বিচাৰে চিৰ যৌৱন য'ত নাই সৃষ্টিৰ উন্মাদনা সৃষ্টিৰ জৰায়ুত নিসিঁছে তাই ভবিষ্যতৰ বীজ জানোচা হেৰাই যায় তাইৰ যৌৱনমতী দেহৰ লাৱণ্য ৷ অংকাৰত ওফন্দি থকা নাৰী গৰাকীক সোধিবৰ মন যায় বন্ধ্যা নাৰীৰ কবিতাই জানো জগাব পাৰে সম্ভাৱনাৰ উন্মেষ? ? কি লাভ লিখি প্ৰেমৰ কবিতা বিয়োগান্তক নাট আৰু নিসিদ্ধ উপন্যাসিকা?? যাৰ অনুৰ্বৰ জৰায়ুত নগজে সৃষ্টিৰ বীজ ৷৷
Image
কাৰ স'তে কথা পাতিবি?? কাৰ স'তে কথা পাতিবি?? কাৰ স'তে কথা পাতিবি অ' বন্ধু? কাৰ স'তে?? কাৰ স'তে বহিবি হৃদয় দুৱাৰ খুলি নিবিড় আলাপত?? প্ৰেমৰ কথা পাতিবলৈ শব্দই নাই কাহানিবাই বুকুখন হেঁচি থ'লো শিলুৱা অনুভূতিৰে ৷ পাতিবলৈ দৈননন্দানুনিকতাৰ কথা নায়েইচোন কোনো ইতিবাচক পুৱাৰ পৰা নিশালৈ দৌৰি ফুৰিছ কেৱল প্ৰাপ্তিৰ তাড়নাত ৷৷ কোনে শুনিব একঘেয়ামী দিনলিপিৰ নিৰস শব্দ?? কাৰ স'তে কথা পাতিবি ৰাজনীতিৰ? ৰজাইচোন পৃষ্ঠপোষক অনীতিৰ ৷ কাৰ স'তে কথা পাতিবি ধৰ্মৰ বিভেদ হে মূল শক্তি ৷ কাৰ স'তে কথা পাতিবি সমাজ নীতিৰ ব্যক্তিকেন্দ্ৰিকতাৰ খোলাত বন্দী ৷ কাৰ স'তে কথা পাতিবি স্বদেশৰ নাইচোন কাৰো স্বদেশ প্ৰীতি ৷ কাৰ স'তে বন্ধু? কাৰ স'তে? কাৰ স'তে পাতিবি অভিজ্ঞতাৰ ৰ'দেপোৰা কলিজাৰ কৰ্কশ শব্দদেৰে জীৱনৰ কথা, প্ৰাপ্তিৰ কথা, অ-প্ৰাপ্তিৰ কথা?? কাৰ স'তে কথা পাতিবি অ' বন্ধু? ? স্বদেশ-স্বজাতীৰ কথা? হাতত লৈ 'গুগুল'ৰ পৃথিৱী সকলো দৌৰিছে বিশ্বায়নৰ পিছে পিছে ৷৷ ক'বি কাক- স্বজাতীৰ প্ৰেম মানে যে নহয় মানৱতাহীনতা ৷৷ প্ৰ
Image
নিশা হ'লে দিনান্তৰ শেষত হেৰাই  যায় সূৰ্য দিগবলয়ত ম'চি নিয়ে ৰ'দৰ যত গান এন্ধাৰ স'তে আলাপত বহিবলৈ সাজু হয় গনিকা পৃথিৱী ৷ নিঃপালি দি শুই থকা দানৱী ভাৱনাবোৰে এঙামুৰি দিয়ে কাচোনে বাহিৰ ওলায় এন্ধাৰৰ আঁৰ লৈ উজায় যায় নিসিদ্ধ গলি,বাইলেন, এপাৰ্টমেন্ট আৰু জুপুৰি বোৰলৈ ডি জে ৰ কোলাহলত নাঙঠ হয় ভৰুণ যৌৱন ৰঙা পৰীজনীৰ আলিংগনত ৰাগি লাগে গনিকা ৰাতিৰ গাত ৷ প্ৰবৃত্তিবোৰ সতেজ হৈ পৰে নিশাৰ স্পৰ্শত ধুলিসাৎ হৈ যায় কুমাৰী যৌৱন ভোক আৰু ভাগৰত পোত যোৱা কোনোবা জুপুৰিৰ যৌৱনমতীৰ দুৱাৰত টুকৰ পৰে আন্ধাৰৰ ৷৷ নতুবা কোলাৰ কেঁঁচুৱা নমাই কোনো ভোকাতুৰা নাৰীয়ে দুৱাৰ মেলি দিয়ে জন্মজ প্ৰবৃত্তিক ৷৷ নষ্ট কবিও সাৰে থাকে নিশা পান কৰিবলৈ আন্ধাৰৰ মাধূৰ্য নিশা হ'লেই কবিৰ কলমতো ভীৰ কৰে আহি অশ্লীল বৰ্ণমালাই গঢ়ি পিতি বুকুৰ কমাৰ শালত কবিয়ে গুচায় অশ্লীলতাৰ মামৰ শব্দত শান দি লিখে কবিয়ে ৰাতিৰ নিতুল  কবিতা যি কবিতা কেৱল আওঁৰাব পাৰি ৰৌদ্ৰোজ্বল দুপৰীয়া অথবা কুমাৰী পৃথিৱীৰ দিগবলয়ত ছাঁ লৈ সেউজীয়া নাহৰৰ ৷৷
Image
ব্লক আন ফ্ৰেণ্ড ইত্যাদি অলং দলং কচুপাতৰ পানী বেঙেনা গছত কাপোৰ থৈ দেও দি আহ পুতলাৰ দৰা-কইনা… নষ্টালজিক শব্দবোৰ হেৰাই থাকিল "ডিজিটে''ল পৃথিৱীত চেংমৰাৰ, নিম গুটিৰ বন্দুকবোৰ ''একে ৪৭" হ'ল বঁহতৰ ফুল অথাবা বাইচকলৰ চিটৰ "স্পনজৰ"ৰে যে ম'চিছিলো ফলি সেয়া এতিয়া "ডিলিট" হ'ল ৷ চেং গুটি খেলত অন্যায় কৰিলে নামাতো যাঃ বুলি ওফন্দ নাপাতে কোনেও আজি সেইবোৰ "আন ফ্ৰেণ্ড" হ'ল ৷৷ আৰু তাতোতকৈও ওপৰত "ব্লক" মন গ'লেই "ব্লক" কৰিব পাৰি কাৰোবাৰ "আন ফ্ৰেণ্ড"কৰিব পাৰি ডিলিট কৰিব পাৰি বন্ধুত্ব কিম্বা প্ৰেয়স-প্ৰেসীৰ তালিকাৰ পৰা ৷ ওফন্দ পাতি কোনে প্ৰেমিকাই নকৰে উপবাস সাদিন সাত ৰাতি সলনি কৰে ফোন নম্বৰ নাইবা "শ্লুইচ অফ" কৰে… ……  নাগায় কোনেও "লুকা-ভাকু ভাল নালাগে খেল কইনা দৰা" নেখেলে অলং-দলং কচু পাতৰ পানী "চাটিং-চাটিং" খেল "ব্লক" "অানফ্ৰেণ্ড"ৰ কোলাহলত হেৰাই যায় হৃদয়ৰ পৃথিৱী পাৰি জানো বিসৰ্জিৱ বন্ধুত্বৰ টান বুঢ়া আঙুলিৰ টিপত পাৰি

Today's Night

Image
আজি ৰাতি তেজৰ তলত থকা প্ৰাচীন বাঁহীটোত আজি ৰাতি আকৌ ফুঁ দিম গভীৰ অনুভৱৰ উশাহেৰে ভৰাইল ল'ম উদাসী বুকু ৰি ৰিয়াই বজাম সোঁৱৰণীৰ ফটিকা পি মাতাল বাঁহী তাৰা স্বৰত ৷ তোৰ ঘূমতি ভাঁঙিবলৈ মই নবজাওঁ বাঁহী হৃদয়ৰ বিষাদ তানপুৰাটো আৰু হেৰাই যোৱা সুৰ এটাৰ স'তে গোটেই নিশা বজাম প্ৰাপ্তি- অপ্ৰাপ্তিৰ যুগল বন্দী আজি ৰাতি আকৌ ফুঁ দিম মোৰ তেজৰ তলৰ প্ৰাচীন বাঁহীটোত ওৰে নিশা ৰি ৰিয়াই বজাম সুখ- অসুখৰ প্ৰাচীন স্বৰলিপিৰ সুৰ ৷
Image
বৰষুণ হৈ আহিছিল তাই উদ্বাস্তু মনৰ মৰুভূত এজাক বৰষুণ হৈ সৰিছিল তাই এজাক জীপাল বৰষুণ ৷ ঠিকনা হ'ব খোজিছিল তাৰ অঘৰী মনৰ ৷ পোখা মেলিছিল মৰুদ্যানৰ শুকান মাটিত এটি অচিনাকী পুলিৰ কেকটাচ হৈ ফুলিছে এতিয়া হালধীয়া কেকটাচৰ ফুল ৷৷ তাই সৰিছিল আশাৰ বৰষুণ হৈ ৰিম ঝিম বৰষুণ গজাবলৈ সেউজীয়া বুকুৰ পথাৰত কলিয়া ডাৱৰ বোৰে হিংসা কৰিছিল ৰিম ঝিম বৰষুণ জাক হৈ পৰিছিল বিধ্বসী বৰদৈচিলা হিংসুক গাজনীত ৷৷ উদ্বাস্তু মনৰ ঠিকনা হ'ব খোজা তাই জনীৰ ঠিকনাটোকে হেৰুৱাই পেলালে সি চিৰাল ফাট দিয়া অনুভূতিৰ পথাৰ খনত কোনে সিঁছিবহি প্ৰেমৰ বীজ?
Image
দুটা মানুহ ভিতৰি ভিতৰি মই দুটা মানুহ এটাক এৰি দিওঁ শিকিবলৈ জীৱন বোধৰ পাঠ বাস্তৱৰ  সাগৰত সাঁতুৰি-নাদুৰি ৷ আৰু আনটো - সি হৈ উঠে দূৰ্দান্ত প্ৰেমিক যি প্ৰেমীকাৰ নাম অনুভূতি ৷ এটাক চলিবলৈ দিওঁ মগজ নামৰ শৰীৰৰ জটিল অংশটোৰ আঙুলিৰ থাৰত আৰু আনটোত - হৃদয়ৰ আহ্বানত ৷ কোমল হৃদয়ৰ পৰশত এটা হৈ উঠে অনুভূতিৰ সফল প্ৰেমিক "মলি থয় হৃদয় দুৱাৰ" আৰু আনটোৱে মুখস্থ কৰে গাণিতিক আৰ্য্যা জীৱনৰ জ্যামিতিক সূত্ৰ বাস্তৱৰ ৷ "এ প্লাচ বি হওল স্কোৱেৰ" ভিতৰি ভিতৰি মই দুটা মানুহ এটা অক্লান্ত যুদ্ধা -জীৱনৰ আনটো দূৰ্দান্ত প্ৰেমিক-অনুভূতিৰ ৷ মইটোৱে তুলি দিয়ে হৃদয় আৰু মগজুক এখন তুলাচালীনত ৷ কাৰ ওজন? ? মগজুৰ?? নে হৃদয়ৰ???