ৰ'দৰ কবিতা



(১)
ৰ'দত ফুল

ৰ'দালীত সোনালী পখিলা

বুকুৰ বকুল জোপাৰ পৰা

নিৰৱে সৰি পৰিল

হালধীয়া পাত এখিলা
(২)

তামসিক ৰাতিটোৰ শেষত

বন পক্ষীৰ কলৰৱ

ৰৌদ্ৰস্নানেৰে এঙামুৰি দিলে

কাঁইটীয়া গোলাপ।

ভালপোৱাবোৰ সুহুৰি বজাই

ৰ'দৰ বাটেৰে গুছিযায়

পৰ্যটক প্ৰেমিক

তাৰ ঘামে ধোৱা কামিজৰ তলত

ভালপোৱাৰ ৰ'দে পোৰা কলিজা

মৌন নিৰ্বাক।




(৩)

এইটো ৰ'দৰ বাট

এই বাটেৰে গ'লে পাব পাৰি

প্ৰেমৰ পাৰঘাট

মাজত পঁচা মদাৰৰ সাকোঁ

হিংসা, প্ৰতি হিংসা আৰু বিশ্বাসঘাটকতাৰ।




(৪)

ৰ'দ সৰি পৰে

ডাৱৰৰ ফাঁকে ফাঁকে

শাওঁনীয়া পথাৰত

ৰ'দে সম্ভাৱনাৰ ছবি আঁকে।

চৌফলীয়া ৰ'দত

বুকুৰ সোৱণশিৰিত

সোণালী পিঠিয়াই

জলকেলি কৰে

ৰ'দে গানো জানে

ঘামো আনে।




©বিনয়

Comments

Popular posts from this blog

মই সোৱণশিৰিয়ে কৈছোঁ

Udar Axomiya ( উদাৰ অসমীয়া)