ধনীৰামৰ কুকৰা পাম

নব্বৈ দশকৰ ঘটনা। সেই সময়ত বেলি থপিয়াবলৈ যোৱা বহু ককাইদেউ "মূল সূঁতি" মানে "চেন্ট্ৰেল ইষ্ট্ৰিম" লৈ ঘূৰি আহিছে।
৪০৭ নামৰ যমৰ ফোন নম্বৰ বুলি খ্যাত হোৱা যাত্ৰীবাহী সৰু বাছ লৈছে, আত্মসংস্থাপনৰ নামত। দুই লাখ টকাকৈ দিছিল চৰকাৰে। চাৰি চকা যুক্ত এনে বাহন দূৰ্ঘটনা গ্ৰস্ত হৈ বহুলোকৰ নাম আগৰ শ্ৰী ডিলিট হৈ চন্দ-বিন্দু নামৰ প্ৰেমিক যুগল বহি গ'ল বাবে ৰাইজে পিছলৈ এই ৪০৭ নম্বৰটোক যমৰ ফোন নম্বৰ বুলি অভিহিত কৰিলে। সেই সময়ৰে ঘটনা। "প্ৰধান মন্ত্ৰী ৰোজগাৰ যোজনা" (PMRY) বুলি বহু অসমীয়া যুৱকক উদ্যোগিক ঋণো দিছিল অসম চৰকাৰৰ উদ্যোগ বিভাগে। পৰিমাণ এক লাখ। আমাৰ ধনীৰামেও আৱেদন কৰিলে। বিভাগীয় কণিষ্ঠ অভিযন্তাৰ দ্বাৰা আঁচনি প্ৰস্তুত কৰোৱালে। পশু পালন আৰু চিকিৎসা বিভাগৰ অধীনত কণী পৰা কুকুৰাৰ পাম খুলিব। সাক্ষাৎকাৰত উতৃৰ্ণ হ'ল। প্ৰশিক্ষণলৈ মাতিলে। গ'ল। ক'লে ব্যৱসায়ত নামিব যেতিয়া মনোবল হেৰুৱাব নালাগে। লাভ-লোকচান থাকেই। মন ভাঙিব নালাগে। দুগুণ উৎসাহেৰে কাম কৰি যাব লাগে।
   সকলো কথা সাৰোগত কৰি ধনীৰামে ঋণৰ টকাৰে কণীৰপৰা কুকুৰাৰ পাম খুলিলে।

  মাহ চেৰেক গ'ল। আই কৰ বিভাগৰ পৰিদৰ্শক গৈ ওলাল ধনীৰামৰ পামত।
বিষয়া-কাৰ কুকুৰাৰ পাম এইখন?
-মোৰে চাৰ।
-কি নাম তোমাৰ?
বুকু ফিন্দাই ধনীৰামে ক'লে
-ধনীৰাম গগৈ চাৰ।
-কুকুৰা কিমান আছে?
-চাৰ, আছে চাৰি হাজাৰ মান।
-কণী কিমান পাৰে?
-পাৰে দুই হাজাৰ মান।
-কি খুউৱা কুকুৰা বোৰক?
-চাৰ, আপেল, আঙুৰ, জাহাজী কল, বেডেনা এইবোৰকে খুৱাওঁ আৰু।
কৰ বিষয়াই হিচাপ কৰি চালে -
দিনত দুহেজাৰ কণী মানে চাৰি হেজাৰ টকা পূৰণ ত্ৰিশ দিন পূৰণ তিনিশ পয়ষষ্ঠি দিন...
আই কৰ লগালে ধনীৰামৰ ওপৰত। পাঁচ হাজাৰ টকা। উপায়ন্তৰ হৈ দিলে সি।
  তিনিমাহ মানৰ পাছত স্বাস্থ্য বিষয়া ওলালগৈ ধনীৰামৰ পামত।
একেই প্ৰশ্ন। এইবাৰ সি ভয় খালে।
স্বাস্থ্য পৰিদৰ্শক - কুকুৰা কিমান আছে?
-আছে দুশ মান।
-কণী কিমান পাৰে?
-পাৰে এশ মান?
-কি খুৱাৱ কুকুৰা বোৰক?
-চাৰ, দুখীয়া মানুহ। কি খুৱামনো!? গু, মুত, পাইখানা, যি পাওঁ দিওঁ ।
-অ, তোকে বিচাৰি আছিলো। গাঁৱত গ্ৰহণীয়ে মহামাৰীৰ ৰূপ লৈছে। তাৰ প্ৰধান কাৰণ তই। গু, মুত বোৰ গোটাই মাখি মাতিছ আৰু মাখিয়ে বেমাৰ বিয়পাইছে। ব'ল থানালৈ।
ধনীৰাম আকৌ বিপদত পৰিল। কোনোমতে টকা দহ হাজাৰ উৎকোচ দি বাচিল। আৰু মনতে ঠিক কৰিলে সি আৰু কোনো দিন কুকুৰা বোৰক কি খুৱাই নকয়। কাৰণ এবাৰ আপেল আঙুৰৰ কথা কৈ পাঁচ হাজাৰ আৰু এইবাৰ গু-মুতৰ কথা কৈ দহ হাজাৰ ভৰিল। সি শপত ল'লে। খুউৱাৰ কথা নকয়।

বছৰ চেৰেক গ'ল। লোণৰ কিস্তিও দিয়া নাই সি। বেংকৰ মানুহ ওলাল গৈ পামত।
বেংক বিষয়া-এইখন ধনীৰাম গগৈৰ কুকুৰা পাম হয় নে?
-কোন ধনীৰাম চাৰ? ধনীৰাম মৰিল নহয়। বাটত আহোঁতে যে তামোলৰ পুলি ৰুই থোৱা মৰিশালিটো দেখিছিলে সেইটোৱেই ধনীৰামৰ মৰিশালী।
বেংক বিষয়া -
নহয় ঔ। সি PMRY লোণ লৈছিল। দ্বীতিয় কিস্তি লোণৰ চেক এখন আহিছিল।
-অ' চাৰ, তাকে কোৱা নাই কেলৈ!?
মই আকৌ ডাঙৰটো ধনীৰাম বুলি ভাবিছিলো। লোণ লোৱাটো ময়েই।
বেংক বিষয়াই তাক চিনাক্ত কৰাৰ লগে লগে ক'লে -
লোণৰ কিস্তি দিয়া নাই কিয়?
কুকুৰা কিমান আছে?
-আছে এশ মান চাৰ।
-কণী কিমান পাৰে।
-পাৰে পঞ্চাশটা মান।
-কি খুউৱা কুকুৰা বোৰক?
-ক'ব নোৱাৰিম চাৰ।
-কিয়?
এবাৰ খুউৱাৰ কথা কৈ পাঁচ হাজাৰ আৰু এবাৰ দহ হাজাৰ ভৰিলো চাৰ।
বেংক মেনেজাৰৰ উৎসুকতা বাঢ়িল । নেৰা নেপেৰাকৈ ধৰিলে ।
উত্তৰত ধনীৰামে ক'লে-
চাৰ, আমাৰ গাঁৱলৈ আহোঁতে বাটত কেঁকুৰি এটা পাইছিল নে?
-পাইছিলো। তাতে কি হ'ল?
-সেইটোৱেই কথা চাৰ।
-ঐ চিধা ক।
-কৈছোঁ চাৰ। তাতে মাৰোৱাৰীৰ গোলা এখন দেখিছিল নে?
-অঁ, দেখিছিলো ।তাৰ লগত কুকুৰাৰ কি ৰিলেশ্ব্যন!?
-আছে চাৰ।
-কি??
-চাৰ, মোৰ পামৰ দুৱাৰ মেলি যি কেইটা কণী পাওঁ সেই কেইটা মোনা এটাত ভৰাই গাঁৱৰ ধনী মানুহ, মানে গাঁও বুঢ়া, কেৰেনী দৌতা, বায়ন দাইটি আদিৰ ঘৰত দি যি কেইটা টকা পাওঁ তাকে খোচনাত লৈ সেই কেঁকুৰিৰ মাৰোৱাৰী গোলালৈ লৰ মাৰোঁ। মুনিমটোক টকা কেইটা দি খুচুৰা কৰি লওঁ। আৰু ঘৰলৈ আহি কুকুৰাৰ গঁৰাল খুলি পঁচিশ, পঞ্চাশ পইচা কুকুৰাৰ ঠোঁটত গুজি দিওঁ, সিহঁতে কি কিনি খাই মই খবৰ নাৰাখোঁ আৰু চাৰ।।।

😂😂😂😂😂😂