Posts

HSLC ( হাইস্কুল শিক্ষান্ত)

Image
হাইস্কুল শিক্ষান্ত: বহুত সপোন, অনেক  আশা বগাব লাগিব সফলতাৰ সোপান ৰাখিব লাগিব নাম, উঠিব লাগিব বাতৰি কাকত ফটো টিভিত সাক্ষাৎকাৰ দিব লাগিব আমি "আমাৰ সি বৰ চিন্সিয়েৰ আছিল… পঢ়িছিল, টিউচন নাছিল…" তাৰ বাবেই টোপনি খটি কৰিছো যোৱাটো বছৰ সলাইছো ইজনৰ পাচত সিজন ঘৰুৱা মাষ্টৰ হাত মেলি পোৱাতেই ৰাখি থৈছো গাখীৰ বিস্কুট ……… দৌৰিছো আৰু দৌৰিছো সৰহ নম্বৰৰ বলটোৰ পিছে পিছে তই ৰাখিব লাগিব মান পাব লাগিব স্থান ৷ কোনো দিন কোৱাই নহ'ল তোক মানুহ হ ৷ সঁচা মানুহ ৷ কেৱল সপোন দেখিছো ডাঙৰ মানুহ কৰাৰ যাৰ মনবোৰ বৰ সৰু ৷ যিবোৰ গুছি যায় বৃদ্ধ ম্মামি-পাপাক এৰি অল্ড হ'মত দৌৰি ফুৰে অৰ্থ আৰু নামৰ স্বাৰ্থত ৷ বিষয়া হয় উচ্চ খাপৰ নাৰাখে সৰু মানুহৰ খবৰ বোপাই অ' ভাবিছো আজি নালাগে দে ইমান খ্যাতি নালাগে অ' নম্বৰৰ দৌৰ নালাগে দে হ'ব বৰ মানুহ ৷ কেৱল মানুহ হ সঁচা মানুহ , দহৰ বাবে মানৱতাৰ বাবে জনতাৰ বাবে মানুহৰ বাবে ৷

নাটৰ বাবে সাজু হওঁ আহক

Image

তামস নগৰত জোনাকৰ তামিঘৰা

Image
তামস নগৰত জোনাকৰ তামস নগৰত জোনাকৰ তামীঘৰা  ৰচনাকাল ২০০২ তামস নগৰ চৌপাশে মাথো অন্ধকাৰ আত্মহংকাৰ, অৰ্থগৰ্ব, ক্ষমতাৰ ৷ ভোগ আৰু লালসাৰ , কামনাৰ, বাসনাৰ ঘোপ মৰা আন্ধাৰ ৷ কাৰ ফুলনীত কিমান ডাঙৰ ডালিয়া ফুলে সেই লৈ অহংকাৰ ৷ কাৰ দ'গী কিমান চিকুন তাক লৈ অহংকাৰ ৷ কোনে কিমান বিলাসী ব্ৰেণ্ডৰ মদ খায় সেই লৈ অহংকাৰ ৷ কাৰ গিৰীয়েকে কিমান মোটা অংকৰ ভেটী লৈ পত্নীক সজাব পাৰে হীৰক স্বৰ্ণলংকাৰেৰে তাক লৈ অহংকাৰ পুত্ৰক কিনি দি অত্যধুনীক বাইক মেলিদিব পাৰে যমদূত ৰূপে ৰাজপথত সেই লৈ অহংকাৰ কাৰ জীয়েকৰ ভেনিটী বেগত ওলাই বিলাসী গৰ্ভনিৰোধক সেই লৈ অহংকাৰ ৷ কাৰ সন্তানে বৰ্জন কৰি মাতৃভাষা নাজানি বনঘোষা-বৰগীত ডিক্স বাৰত নাচিব পাৰে স্বল্পবসনা যুৱতীৰ স'তে যাপন কৰিব পাৰে মাতাল নীলা নিশা তাক লৈ অহংকাৰ ৷ তামস নগৰ চৌপাশে মাথো ঘোপ মৰা আন্ধাৰ ৷ ইয়াত আদালতত অন্ধকাৰ ৰজাৰ ঘৰত, আমোলাৰ টেবুলত ৰেচনৰ কাৰ্ডত, পানীৰ নলাত কেৰাচীনৰ গেলানত অন্ধকাৰ ৷ পৰীক্ষাৰ উত্তৰ বহীত কাৰ্যালয়ৰ ফাইল চহীত দূৰ্নীতিৰ পাহাৰ ঘোপমৰা আন্ধাৰ বেংকত অন্ধকাৰ, ট্ৰেজাৰীত অন্ধকাৰ মাহৰ শেষত হাঁহাকাৰ ৷ ইয়াত

এই ৰেল চলে

Image
এই ৰেল চলে    বিনয় কৃষ্ণ তামুলী ফুকন  ৷ ৰচনা কাল -২০০২ চন ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক চলি আছে ৰেল শাসনৰ ৰেল -  ঝক ঝক ঝক ঝক শোষণৰ ৰেল- ঝক ঝক ঝক ঝক ৰাজনীতিৰ ৰেল - ঝক ঝক ঝক ৰজা তৰা ৰেল -ঝক ঝক ঝক প্ৰজা চেঁপা ৰেল -ঝক ঝক ঝক ৰেল ঔ ৰেল দীঘে লেল পেল পেটৰ মাজত সোমাই নিয় নেতা পালি নেতাৰ খেল ৷ আমাৰ সপোন ভঙা ৰেল আমাৰ টোপনি কঢ়া ৰেল বৰ দীঘল এই ৰেল সংখ্যা নাই চকাৰ ইম্মান দীঘল এই ৰেল সংখ্যা নাই ডবাৰ এই যে ডবা নামঘৰৰ ডবা গুৰুম গুৰুম গুদ্দোডোম ডুম ডুম … বুকু শাঁত পৰি যায় ৷ একেই ডবা এই ৰেলৰ বুকু ভাঙি চিঙি থৈ যায় ৷ ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক চলি যায় ৰেল ৷ নামনি নামনি নামনি ৰেলত হয় সম্পদৰ ৰপ্তানি উজনি উজনি উজনি এই ৰেলত হয় চকুপানীৰ আমদানি ৷ এই ৰেলত উঠি নাঠুৰাম গুছি যায় গান্ধী পৰি থাকে মুখ থেকেচা খায় ৷ সীমান্তত নিহত সৈনিকৰ মৃতদেহ এই ৰেলতে আহে বিহ দিয়া বুট আহে নিৰ্বাচন ভোট আহে বহিৰাগত আহে আহি আহি ঘৰ বান্ধে ভোক আহে ভাত নাহে ৷ ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক ঝক চলি থাকে ৰেল পাঁচোটা ষ্টেচন পাৰ হৈ এই ৰেলে কয়লা লয় জনৰতাৰ বুকু পোৰি কৰা কয়লা ৷ ব

Bibah তোৰ শুভবিবাহৰ দিনা

Image
Image
সন্দেহ যি কোনো সময়ত যি কোনো অকাৰণত গজি উঠিব পাৰে বিহ মেটেকাৰ দৰে চানি পেলাব পাৰে বুকুৰ বিশ্বাসৰ পুখুৰী কূটি কূটি ফোঁপোলা কৰি পেলাব পাৰে ঘূণ পোকৰ দৰে বিশ্বাসৰ পালেং সৰি পৰিব পাৰে আপুনি ধুপুচ কৈ বিশ্বাস হীনতাৰ মজিয়াত উৎসুকতাৰ সহোদৰ নহয় ই উৎসুকতাই আবিস্কাৰ কৰে সন্দেহে ধ্বংস কৰে ৷ বনজুইৰ দৰে নিমিষতে দহি পেলাব পাৰে সোণৰ সংসাৰ সন্বন্ধৰ প্ৰাচীন পিৰামিড খহাই দিব পাৰে সন্দেহৰ "লিটল" বোমাটোৱে ৷ অকাৰণতে চিগি যাব পাৰে বুকুৰ এঁৱা সূতা শালিকী জঁটিয়া লাগিব পাৰে আশাৰ তাঁতত তাচ পাতৰ ঘৰৰ দৰে খহি পৰিব পাৰে পুৰাতন বিশ্বাসৰ দৌল ৷ বিশ্বাসহীনতাৰ ফচল ই বৰ বিষাক্ত আদম আৰু ইভৰ নিসিদ্ধ ফলৰ দৰে ৷ সন্দেহৰ বীজ এবাৰ গজিলে বাঢ়ি আহে বিহলঙনীৰ দৰে ৰুৱও নালাগে চপাও নানাগে মাথো নিৰাপত্তা দিব লাগে অবিশ্বাসৰ জেওৰাৰে ৷ উৎসুকতাৰ দৰেই চিৰন্তন সন্দেহ ধংসাত্মক ঘাটক আৰু ঘূণ পোকৰ দৰে কূটি কূটি শেষ কৰে বিশ্বাসৰ সকলো ৰং কেৰক, কেৰেক কেৰেক ৷
Image
সন্দেহ যি কোনো সময়ত যি কোনো অকাৰণত গজি উঠিব পাৰে বিহ মেটেকাৰ দৰে চানি পেলাব পাৰে বুকুৰ বিশ্বাসৰ পুখুৰী কূটি কূটি ফোঁপোলা কৰি পেলাব পাৰে ঘূণ পোকৰ দৰে বিশ্বাসৰ পালেং সৰি পৰিব পাৰে আপুনি ধুপুচ কৈ বিশ্বাস হীনতাৰ মজিয়াত উৎসুকতাৰ সহোদৰ নহয় ই উৎসুকতাই আবিস্কাৰ কৰে সন্দেহে ধ্বংস কৰে ৷ বনজুইৰ দৰে নিমিষতে দহি পেলাব পাৰে সোণৰ সংসাৰ সন্বন্ধৰ প্ৰাচীন পিৰামিড খহাই দিব পাৰে সন্দেহৰ "লিটল" বোমাটোৱে ৷ অকাৰণতে চিগি যাব পাৰে বুকুৰ এঁৱা সূতা শালিকী জঁটিয়া লাগিব পাৰে আশাৰ তাঁতত তাচ পাতৰ ঘৰৰ দৰে খহি পৰিব পাৰে পুৰাতন বিশ্বাসৰ দৌল ৷ বিশ্বাসহীনতাৰ ফচল ই বৰ বিষাক্ত আদম আৰু ইভৰ নিসিদ্ধ ফলৰ দৰে ৷ সন্দেহৰ বীজ এবাৰ গজিলে বাঢ়ি আহে বিহলঙনীৰ দৰে ৰুৱও নালাগে চপাও নানাগে মাথো নিৰাপত্তা দিব লাগে অবিশ্বাসৰ জেওৰাৰে ৷ উৎসুকতাৰ দৰেই চিৰন্তন সন্দেহ ধংসাত্মক ঘাটক আৰু ঘূণ পোকৰ দৰে কূটি কূটি শেষ কৰে বিশ্বাসৰ সকলো ৰং কেৰক, কেৰেক কেৰেক ৷