কাৰ স'তে কথা পাতিবি??

কাৰ স'তে কথা পাতিবি??

কাৰ স'তে কথা পাতিবি অ' বন্ধু?
কাৰ স'তে??
কাৰ স'তে বহিবি হৃদয় দুৱাৰ খুলি
নিবিড় আলাপত??
প্ৰেমৰ কথা পাতিবলৈ
শব্দই নাই
কাহানিবাই বুকুখন হেঁচি থ'লো শিলুৱা অনুভূতিৰে ৷
পাতিবলৈ দৈননন্দানুনিকতাৰ কথা
নায়েইচোন কোনো ইতিবাচক
পুৱাৰ পৰা নিশালৈ দৌৰি ফুৰিছ
কেৱল প্ৰাপ্তিৰ তাড়নাত ৷৷
কোনে শুনিব একঘেয়ামী
দিনলিপিৰ নিৰস শব্দ??

কাৰ স'তে কথা পাতিবি ৰাজনীতিৰ?
ৰজাইচোন পৃষ্ঠপোষক অনীতিৰ ৷
কাৰ স'তে কথা পাতিবি ধৰ্মৰ
বিভেদ হে মূল শক্তি ৷
কাৰ স'তে কথা পাতিবি সমাজ নীতিৰ
ব্যক্তিকেন্দ্ৰিকতাৰ খোলাত বন্দী ৷
কাৰ স'তে কথা পাতিবি স্বদেশৰ
নাইচোন কাৰো স্বদেশ প্ৰীতি ৷

কাৰ স'তে বন্ধু?
কাৰ স'তে?
কাৰ স'তে পাতিবি
অভিজ্ঞতাৰ ৰ'দেপোৰা কলিজাৰ
কৰ্কশ শব্দদেৰে
জীৱনৰ কথা, প্ৰাপ্তিৰ কথা, অ-প্ৰাপ্তিৰ কথা??

কাৰ স'তে কথা পাতিবি অ' বন্ধু? ?
স্বদেশ-স্বজাতীৰ কথা?
হাতত লৈ 'গুগুল'ৰ পৃথিৱী
সকলো দৌৰিছে
বিশ্বায়নৰ পিছে পিছে ৷৷
ক'বি কাক-
স্বজাতীৰ প্ৰেম মানে যে নহয়
মানৱতাহীনতা ৷৷

প্ৰত্যেকৰে হৃদয় দুৱাৰত ওলোমাই
বিশ্বাসহীনতাৰ একোটা তলা
দৌৰিছে সকলো কেৱল
আত্নকেন্দ্ৰিকতাৰ কক্ষপথত

কাৰ স'তে বহিবি আলাপত
বন্ধ সকলোৰে ওঁঠৰ দুৱাৰ
হৃদয়ৰ খিড়ীকি খুলি
কাৰ স'তে আগুৱাবি শব্দৰ সমদললৈ? ?

মৌন ওঁঠত লাগি থাকিলেও
হৃদয়ৰ এসাগৰ শব্দ
তই নিৰৱেই থাক ৷৷
নাপাতিবি কথা
নবহিবি নিবিড় আলাপত
ন'হলে-
তই হেৰুৱাই পালেবি হৃদয়ৰ ঠিকনা ৷

Comments

Popular posts from this blog

আত্মশ্লাঘা (কবিতা)

বালিয়ে পোতা এখন গাঁৱৰ কথা। - বিনয় কৃষ্ণ তামুলী ফুকন "গেৰমে" ভূচিত্ৰাৱলীত নথকা এখন সৰু নৈ। নৈ বুলি ক'বলৈ বেয়াই লাগে। খৰালি কালত সাপৰ নেগুৰ যেন। কিছু সময়ত পানী নাথাকেই। পানী নথকা সময়ত পাৰৰ গঞাই নৈৰ বুকুত গাঁত খান্দি খোৱা পানী, গা পখলা পানী মানে দৈনন্দিন জীৱনৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পানী সংগ্ৰহ কৰে। নৈ খনৰ অৱস্থিতি অসম অৰুণাচল প্ৰদেশৰ ধেমাজি জিলা সীমান্তৱৰ্তী নলবাৰী গাঁও পঞ্চায়ত। নৈ খনৰ সংগম হৈছে গোগামুখৰ পৰা প্ৰায় ৪ কিলোমিটাৰ পূৱে বৈ থকা "ন-নদী" স'তে । কিন্তু বাৰিষাৰ কালছোৱাত নৈ খন অবাধ্য হয়। সাপৰ নেগুৰ যেন নৈ খনে কাল মূৰ্তি ধৰে। অৰুণাচলৰ পাহাৰত বৰষুণ দিলেই গেৰমে নৈ খন বিস্তাৰিত হয়। পাহাৰত গছ গছনি কাটি তহিলং কৰাৰ ফলত বালি আৰু বালি কঢ়িয়াই আনে গৰমেই । ফল ভোগে নামনিৰ গাঁও বোৰে। তেনে এখন গাঁৱৰ নাম ধেমাজি জিলাৰ বৰদলনি উন্নয়ন খণ্ডৰ নলবাৰী পঞ্চায়তৰ মানিকপুৰ গাঁও। বড়ো জনগোষ্ঠীৰ লোকৰ বসতি এই গাওঁ খনৰ অৱস্থা এতিয়া তথৈবচ। গাঁও খন চাবলৈ গৈ দেখিলো ঘৰবোৰ পোত গ'ল। বড়ো জনগোষ্ঠীয়ে চাং ঘৰ নাসাজে যদিও বানৰ পৰা বাচিবলৈ চাং ঘৰ সাজিছে। সেই চাং ঘৰবোৰো গেৰমেৰে নৈৰ বালিয়ে পোতি মাটিৰ ঘৰ যেন কৰিছে। মোৰ পৰিদৰ্শন কালত কেইজনমান বড়ো ডেকাই নাৱেৰে মূল পথত উঠিছে। গাঁও খন মই ২০০০ চনৰ পৰা দেখিছোঁ। তেতিয়া বালিয়ে পোতা পথাৰবোৰ শালিতলি আছিল। হঠাৎ এই বিপৰ্যয়ৰ কাৰণ গছ তহিলং কৰা। ঘৰে ঘৰে পৰ্টেল খুলি দায়বদ্ধতাৰ পৰিচয় দিয়া সকলে এইবোৰ ঢুকি পোৱাগৈ নাই। সেয়েহে সমস্যাটো মোৰ ফালৰ পৰাই উপস্থাপন কৰিলোঁ। মাণিকপুৰে বালিৰ তলতে কঁকবকাই থাকিব নে!?