কক

দেশ গ'ল গ'ল
নিচিঞৰিবি হেৰ'
দেশ গ'ল গ'ল
যাবলৈ দে ৰসাতল
অথবা অটল তললৈ
কৰিবি অন্যয়ৰ প্ৰতিবাদ
সকলো মাথো অনীতিৰ পৃষ্ঠ পোষক
সমাজ শোষক
স্বাৰ্থ অন্বেষক ৷

নিচিঞৰিবি
দেশ গ'ল গ'ল বুলি
নক'বি নীতিৰ কথা
গান্ধাৰীৰ দৰে পালন কৰ
অনীতিৰ শত পুত্ৰ
হ'ব লাগে মাথো ধনৱন্ত
চৌৰ্য কাৰ্য বা হৰণ,
ডকাইটি অথবা দকা-হকাক
কৰিবলৈ দে সিহঁতৰ পণ ৷
জীয়াই থকাই ইহঁতৰ বাবে জীৱন
সৎতাৰে কোনে কৰে জীৱন উদযাপন??

প্ৰতিবাদ নকৰিবি
আঙুলি নুতুৱাৱি ইহঁতলৈ
ইহঁত বৰ উৰ্ধত  ৷
নক'বি মূল্যবোধৰ কথা
লাগিব লেঠা
অথবা নামিব জীৱনলৈ সংকত ৷

এজাক এনে উঠন পুৰুষৰ সমষ্টি মানে সংগঠন,
আন্দোলন,
শ্লো-গান,
ডনেশ্যন
ৰাইজ সেৱাৰ নতুন ফেচন ৷৷

তই কঁপালৰ ঘাম মাটিত পেলাই
এমুঠি নাপাৱ
আৰু ইহঁতে
নিষ্কৰ্মা হৈয়ো যাপন কৰে
ৰজাৰ জীৱন ৷

কাৰণ সিহঁত যে সংগঠিত
আছে সিহঁতৰ সংগঠন ৷
মিছাতে জুই দি বৰলৰ বাহত
নামাত হেৰ নিজৰ মৰণ ৷

আন্দোলন
অনশন
নিশা নিশা? ?
চুক্তিৰ বাবে গমন
শকত ধন
স্তব্ধ আন্দোলন ৷

নিচিঞৰিবি দেশ গ'ল গ'ল
প্ৰজন্মৰ হাতত তুলি দি
সমাজৰ দায়িত্ব
তই মাথো থাক মূৰ দুপিয়াই
ইহঁতে শোহক দে ৰাইজৰ তেজ
যিদৰে শোহে তেজপীয়াই ৷

সমাজ সংস্কাৰৰ ঠিকা লৈছে ইহঁতে
দেশ নহয় গঢ়িব নিজক
নিজক গঢ়িলেইতো
দেশ গঢ়া হ'য় ৷
দূৰ্নীতিৰে, অনীতিৰে নঘটিলে ধন
অথলেইচোন গ'ল ডেকা জীৱন ৷
ইয়াতে নিশিকিলে প্ৰৱঞ্চনাৰ পাঠ
কেনেকৈ নামিব ৰাজনীতিৰ বোকাত

এদিন ইহঁত ৰজা হ'ব
গঢ়িব দেশ
তোক দিব আদেশ ৷
নিচিঞৰিবি হেৰ'
দেশ গ'ল গ'ল বুলি
সেই দূৰ্দিনলৈ বাট চা ৷৷

Comments

Popular posts from this blog

Udar Axomiya ( উদাৰ অসমীয়া)

বালিয়ে পোতা এখন গাঁৱৰ কথা। - বিনয় কৃষ্ণ তামুলী ফুকন "গেৰমে" ভূচিত্ৰাৱলীত নথকা এখন সৰু নৈ। নৈ বুলি ক'বলৈ বেয়াই লাগে। খৰালি কালত সাপৰ নেগুৰ যেন। কিছু সময়ত পানী নাথাকেই। পানী নথকা সময়ত পাৰৰ গঞাই নৈৰ বুকুত গাঁত খান্দি খোৱা পানী, গা পখলা পানী মানে দৈনন্দিন জীৱনৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পানী সংগ্ৰহ কৰে। নৈ খনৰ অৱস্থিতি অসম অৰুণাচল প্ৰদেশৰ ধেমাজি জিলা সীমান্তৱৰ্তী নলবাৰী গাঁও পঞ্চায়ত। নৈ খনৰ সংগম হৈছে গোগামুখৰ পৰা প্ৰায় ৪ কিলোমিটাৰ পূৱে বৈ থকা "ন-নদী" স'তে । কিন্তু বাৰিষাৰ কালছোৱাত নৈ খন অবাধ্য হয়। সাপৰ নেগুৰ যেন নৈ খনে কাল মূৰ্তি ধৰে। অৰুণাচলৰ পাহাৰত বৰষুণ দিলেই গেৰমে নৈ খন বিস্তাৰিত হয়। পাহাৰত গছ গছনি কাটি তহিলং কৰাৰ ফলত বালি আৰু বালি কঢ়িয়াই আনে গৰমেই । ফল ভোগে নামনিৰ গাঁও বোৰে। তেনে এখন গাঁৱৰ নাম ধেমাজি জিলাৰ বৰদলনি উন্নয়ন খণ্ডৰ নলবাৰী পঞ্চায়তৰ মানিকপুৰ গাঁও। বড়ো জনগোষ্ঠীৰ লোকৰ বসতি এই গাওঁ খনৰ অৱস্থা এতিয়া তথৈবচ। গাঁও খন চাবলৈ গৈ দেখিলো ঘৰবোৰ পোত গ'ল। বড়ো জনগোষ্ঠীয়ে চাং ঘৰ নাসাজে যদিও বানৰ পৰা বাচিবলৈ চাং ঘৰ সাজিছে। সেই চাং ঘৰবোৰো গেৰমেৰে নৈৰ বালিয়ে পোতি মাটিৰ ঘৰ যেন কৰিছে। মোৰ পৰিদৰ্শন কালত কেইজনমান বড়ো ডেকাই নাৱেৰে মূল পথত উঠিছে। গাঁও খন মই ২০০০ চনৰ পৰা দেখিছোঁ। তেতিয়া বালিয়ে পোতা পথাৰবোৰ শালিতলি আছিল। হঠাৎ এই বিপৰ্যয়ৰ কাৰণ গছ তহিলং কৰা। ঘৰে ঘৰে পৰ্টেল খুলি দায়বদ্ধতাৰ পৰিচয় দিয়া সকলে এইবোৰ ঢুকি পোৱাগৈ নাই। সেয়েহে সমস্যাটো মোৰ ফালৰ পৰাই উপস্থাপন কৰিলোঁ। মাণিকপুৰে বালিৰ তলতে কঁকবকাই থাকিব নে!?