"এগৰাকী সাহসী নাৰীৰ হাতত"
ক'ৰ বিষাদ বতাহে
নুমুৱাই থৈ গ'ল তোৰ বুকুৰ শলিতা
কাৰ পাষান হাতে মুচৰি থৈ গ'ল
তোৰ দগমগ সেওঁতা ?
মাজ নিশা কোনে কৰুণ বাঁহীত
বজাই দুখৰ "কাবান"
শোকৰ মালিতা
শোক বোৰ গলাই নেপেলাবি অ'
শোকৰ তপত মমৰ পোহৰত
তই আকৌ লিখচোন
জীৱনৰ কবিতা ৷
শোক বোৰ জুই হৈ জ্বলিবলৈ দে
তাৰ ৰঙা আঠঙাত
শতৰুৰ বুকুৰ জোখাৰে গঢ়িব লাগিব
শানিত তৰোৱাল ৷
অথবা নাঙল ফাল
চন পৰা বুকুৰ মাটিত
সিঁচিবলৈ
এসাগৰ সেউজীয়া
বিনয় 5/1/17
Comments
Post a Comment