"এগৰাকী সাহসী নাৰীৰ হাতত"

ক'ৰ বিষাদ বতাহে
নুমুৱাই থৈ গ'ল তোৰ বুকুৰ শলিতা 
কাৰ পাষান হাতে মুচৰি থৈ গ'ল
তোৰ দগমগ সেওঁতা ?
মাজ নিশা কোনে কৰুণ বাঁহীত
বজাই দুখৰ "কাবান"
শোকৰ মালিতা 

শোক বোৰ গলাই নেপেলাবি অ'
শোকৰ তপত মমৰ পোহৰত
তই আকৌ লিখচোন
জীৱনৰ কবিতা ৷

শোক বোৰ জুই হৈ জ্বলিবলৈ দে
তাৰ ৰঙা আঠঙাত 
শতৰুৰ বুকুৰ জোখাৰে গঢ়িব লাগিব
শানিত তৰোৱাল ৷

অথবা নাঙল ফাল
চন পৰা বুকুৰ মাটিত
সিঁচিবলৈ 
এসাগৰ সেউজীয়া 
   বিনয় 5/1/17

Comments

Popular posts from this blog

মই সোৱণশিৰিয়ে কৈছোঁ

Udar Axomiya ( উদাৰ অসমীয়া)