এটা বাতৰিৰ আঁতধৰি
জুয়ে পোৰা ৮৩ (অনুভৱ)

পুৱা সাৰ পাই কাকতত সমূহৰ ই-সংস্কৰণবোৰ চকু ফুৰাবলৈ আৰম্ভ কৰা বেছিদিন হোৱা নাই ৷ কাৰণ আমাৰ দৰে
মফচলীয় ঠাইবোৰলৈ স্মাৰ্ট ফোন অহা বছৰচেৰেক হ'ল যদিও 3জি সেৱা উপব্ধ হৈছে সৌ সিদিনাহে ৷ এৰা বৰ বেগেৰে দৌৰিছে প্ৰযুক্তিৰ পৃথিৱী ৷ আজিৰ পৰা দুটা দশক আগতে আমাৰ অঞ্চলটোত অতি আধ্যৱন্ত মানুহৰ ঘৰত হে টিভি আছিল ৷ তাকো বগা-ক'লা ৷ চেনেল মাত্ৰ এটা DD1 ( দূৰদৰ্শন১) আনটো চেনেল DD2 লগাবলৈ হ'লে  সুকীয়াকৈ এন্টেনা লগাব লাগে ৷ আৰু দেওবাৰে সম্প্ৰচাৰ হোৱা "ৰামায়ণ- মহাভাৰত" ধাৰাবাহিক কেইখন চাবলৈ গৃহষ্ঠই টিভিটোকে বাহিৰলৈ ওলিয়াই দিব লগাত পৰিছিল ৷ টিভিটো হৈ পৰিছিল সমূহীয়া সম্পদ ৷
কিন্তু আজি হাতৰ মুঠিতেই পৃথিৱী ৷ এণ্ডৰইড, উইণ্ডজ, আই ফোনৰ আৰু উন্নত ইন্টাৰনেট সংযোগৰ বাবে হাত থকা ম'বাইল ফোনটোতে বিচাৰি পাব পাৰি পৃথিৱীৰ সমস্ত খবৰৰ পৰা মনোৰঞ্জন, জ্ঞানৰ  সকলো তথ্য ৷
         যি সময়ত কাঁডৰ দৰে দৌৰিছে  পৃথিৱী ৷ সেই ক্ষণতে মই কৰ্মৰত নিয়মীয়া বাৰ্তাৰ পৃষ্ঠা জিলিকি থকা এখন ছবি আৰু বাতৰি এটাই ক্ষন্তেকৰ বাবে ভবাই তুলিলে ৷ আমি ক'ত আছো?? জৰাজীৰ্ণ দলঙৰ পৰা পৰি ছাত্ৰৰ মৃত্যু হোৱাৰ বাবে ক্ষুবদ্ধ ৰাইজে দলং জ্বলাইছে ৷
  সৰু বাতৰি ৷ বহুতৰ বাবে সাধাৰণ কথা ৷ কিন্তু এই বাতৰিটোৱে প্ৰতিনিধিত্ব কৰা নাই নে আমাৰ ৰাজ্য খনৰ উন্নয়ণৰ? ?
উন্নয়ণৰ প্ৰথম স্বৰ্ত যাতায়ত ব্যৱস্থাটোৱেই যদি পঁয়া লগা হয় , কি লাভ হাতৰৰ মুঠিতে পৃথিৱীখন পায়??
মনত পৰি গ'ল জুয়েপোৰা তিৰাশীৰ সেই দিন বোৰলৈ ৷ সেই সময়ত আন্দোলনকাৰী সকলে দলং জ্বলাই দিছিল ৷ কাৰণ আছিল গাঁৱলৈ যাতে CRPF ৰ গাড়ীবোৰ সোমাব নোৱাৰে ৷ আজি দলং জ্বলিছে উন্নয়ণহীতাৰ ক্ষোভত ৷ অসমবাসীয়ে উন্নয়ণৰ প্ৰথম স্বৰ্ত যাতায়ত ব্যৱস্থাটোৰ বাবে আন্দোলন কৰিব লগাত পৰিছে আজিৰ এই ডিজিটেল যুগত ৷ সঁচাকৈ পৃথিৱী যদি এখন গাঁৱলৈ ৰূপান্তৰ হৈছে তেন্তে এই দলং জ্বলাবলৈ বাধ্য হোৱা মানুহবোৰ
এই খন গোলকীয় গাঁৱৰে বাসিন্দা নহয় নে???

Comments

Popular posts from this blog

Udar Axomiya ( উদাৰ অসমীয়া)

বালিয়ে পোতা এখন গাঁৱৰ কথা। - বিনয় কৃষ্ণ তামুলী ফুকন "গেৰমে" ভূচিত্ৰাৱলীত নথকা এখন সৰু নৈ। নৈ বুলি ক'বলৈ বেয়াই লাগে। খৰালি কালত সাপৰ নেগুৰ যেন। কিছু সময়ত পানী নাথাকেই। পানী নথকা সময়ত পাৰৰ গঞাই নৈৰ বুকুত গাঁত খান্দি খোৱা পানী, গা পখলা পানী মানে দৈনন্দিন জীৱনৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পানী সংগ্ৰহ কৰে। নৈ খনৰ অৱস্থিতি অসম অৰুণাচল প্ৰদেশৰ ধেমাজি জিলা সীমান্তৱৰ্তী নলবাৰী গাঁও পঞ্চায়ত। নৈ খনৰ সংগম হৈছে গোগামুখৰ পৰা প্ৰায় ৪ কিলোমিটাৰ পূৱে বৈ থকা "ন-নদী" স'তে । কিন্তু বাৰিষাৰ কালছোৱাত নৈ খন অবাধ্য হয়। সাপৰ নেগুৰ যেন নৈ খনে কাল মূৰ্তি ধৰে। অৰুণাচলৰ পাহাৰত বৰষুণ দিলেই গেৰমে নৈ খন বিস্তাৰিত হয়। পাহাৰত গছ গছনি কাটি তহিলং কৰাৰ ফলত বালি আৰু বালি কঢ়িয়াই আনে গৰমেই । ফল ভোগে নামনিৰ গাঁও বোৰে। তেনে এখন গাঁৱৰ নাম ধেমাজি জিলাৰ বৰদলনি উন্নয়ন খণ্ডৰ নলবাৰী পঞ্চায়তৰ মানিকপুৰ গাঁও। বড়ো জনগোষ্ঠীৰ লোকৰ বসতি এই গাওঁ খনৰ অৱস্থা এতিয়া তথৈবচ। গাঁও খন চাবলৈ গৈ দেখিলো ঘৰবোৰ পোত গ'ল। বড়ো জনগোষ্ঠীয়ে চাং ঘৰ নাসাজে যদিও বানৰ পৰা বাচিবলৈ চাং ঘৰ সাজিছে। সেই চাং ঘৰবোৰো গেৰমেৰে নৈৰ বালিয়ে পোতি মাটিৰ ঘৰ যেন কৰিছে। মোৰ পৰিদৰ্শন কালত কেইজনমান বড়ো ডেকাই নাৱেৰে মূল পথত উঠিছে। গাঁও খন মই ২০০০ চনৰ পৰা দেখিছোঁ। তেতিয়া বালিয়ে পোতা পথাৰবোৰ শালিতলি আছিল। হঠাৎ এই বিপৰ্যয়ৰ কাৰণ গছ তহিলং কৰা। ঘৰে ঘৰে পৰ্টেল খুলি দায়বদ্ধতাৰ পৰিচয় দিয়া সকলে এইবোৰ ঢুকি পোৱাগৈ নাই। সেয়েহে সমস্যাটো মোৰ ফালৰ পৰাই উপস্থাপন কৰিলোঁ। মাণিকপুৰে বালিৰ তলতে কঁকবকাই থাকিব নে!?